Paasverrassingen voor kinderen en kleinkinderen
Dit jaar was ik op tijd begonnen met haken voor Pasen. Ik wilde eigenlijk iets niet al te ingewikkelds, maar ja… Omdat ik wél de ideeën had, maar nergens geschikte haakpatronen daarvoor kon vinden, moest ik alles zelf uitvogelen. En dat betekent bij mij de “proefondervinderlijke methode”. Ik begin gewoon te haken en gaandeweg zie ik dan wel hoe ik de gewenste vorm creëer. In de praktijk betekent dat heel vaak uithalen en opnieuw beginnen.
Máár… meestal lukt het me uiteindelijk wel om het gewenste effect te bereiken.
De mandjes waren het makkelijkst. Rond een ovale bodem haakte ik een paar toeren lussensteken en daarboven vasten tot de gewenste hoogte. Een paar toeren voor het einde maakte ik een “handvat”-opening.
Het eerste was nog even prutsen (het meerderen voor de ovaal ging niet goed en ik haakte te veel toeren omhoog, zodat het mandje een rare vorm kreeg), maar het tweede mandje was – ook al omdat ik haakte met Wibra-Saskia en haaknaald 4 – snel klaar.
Lila mandje met haasje
Het hoofd gaf weinig hoofdbrekens (ik haakte een simpel rondje (6-12-18-24-30-36 steken) en daarna een paar toeren met minderingen om het hoofd enigszins te vormen. De pootjes waren wel even uitzoek-prutswerk, maar de oren haakte ik vlot, omdat ik al eens soortgelijke oren had gehaakt voor het Zorgenvriendinnetje en ik dus wel ongeveer wist wat ik moest doen om zo’n vorm te krijgen.
En toen de worteltjes… die waren niet moeilijk, maar kostten me wel aardig wat tijd, omdat ik ze haakte met heel dun garen en haaknaald 1,25.
Waar ik echt slecht in ben, is het naaiwerk.
Voordat ik zo’n hoofd goed op het mandje heb zitten, heb ik het zeker 2, maar meestal zelfs 3 of 4 keer uitgehaald.
En pootjes en oren op de goeie plek krijgen… ook zo’n ding. Ik haak liever 100 toeren dan dat ik haaksels in elkaar moet zetten en ik ben dan ook altijd blij als dat lastige werk gedaan is.
Geel mandje met lammetje
Ik haakte het lammetjeshoofd volgens hetzelfde principe als dat van het haasje, maar ik gebruikte in de toeren met minderingen een restje wollig teddygaren: Laura van de Zeeman. Omdat dat garen dikker is, moest ik wel een dunnere haaknaald gebruiken, maar daar kwam ik al snel achter 😉
Na de nodige experimenten met de oortjes, bleek een ovaal van 2 toeren plus een toer zonder minderen, prima te voldoen.
Uiteraard was het haken van de bloemetjes een makkie.
De kopbrekens kwamen weer eens bij het opnaaien van alle onderdelen. Voordat ik bijvoorbeeld het staartje netjes in het midden had zitten… en voordat de pootjes niet meer vreemd onder het koppie zweefden… Enfin… de aanhouder wint: zie de foto’s.
Eieren
Ik haakte eieren in twee formaten. Qua model zijn ze natuurlijk niet heel erg moeilijk, maar het maken van de opening en de constructie van het bovenste deel (daar moest een “bodempje” in komen, zodat ik dat kon opvullen) was wél een heleboel uitprobeer-werk.
Na de nodige missers besloot ik om met de kop van het ei te beginnen (en dus eigenlijk van boven naar beneden te haken). Ik sloot het bovenste deel op de gewenste plek met een gehaakte cirkel en naam daarna weer steken op om het ei verder vorm te geven.
Het klinkt ingewikkeld en dat was het ook 😉, maar het resultaat was best oké. Precies zoals ik me dat voorgesteld had, kon ik in het onderste deel van het ei wat hooi stoppen, met daarop wat choco-eitjes en een briefje met daarop een geschreven verrassing.
Mocht jij ook iets dergelijks willen fabriceren en je komt er niet goed uit hoe je dat moet doen, vraag het me gerust. Misschien kan ik je helpen.
Foto's: klik voor vergroting
