Engelachtig 😉
Ik kreeg een cadeautje
Op de dag dat de hele familie Sinterklaas vierde met een heleboel pakjes voor de kleinkindjes, kreeg ik van mijn oudste dochter - "zomaar", een "grapje" - een pakketje met macramé-materialen.
.
Ik was het bijna vergeten, maar "vroeger" (in de periode dat dit soort geknoopt handwerk nog heel hip was), fabriceerde ik van alles. Met wisselend succes. De dochter herinnerde zich een wandversiering uit donkerbruin touw. En inderdaad, dat was de stijl, ergens eind jaren '70.
Het touw van toen was hard en vezelig en ik herinner me m'n getergde vingers.
Maar het spul in het pakketje was van een andere orde: het koord bleek heerlijk zacht katoen!
Effe wennen...
Vreemd, dat dikke materiaal in plaats van het haakgaren waar ik gewoonlijk mee werk. En wat bleken mijn vingers onhandig dik en groot! De werkbeschrijving bleek ook niet super duidelijk, maar na aanvankelijk gepruts en een paar keer uithalen (ik was blij dat de materialen ruim berekend waren), werd ik er al snel handiger in.
Het in vorm bijknippen van de gekamde draadjes gaf nog wel de nodige problemen. Dat bleek zoiets als zagen aan een iets te hoge tafelpoot: voor je het week, kort je 'm iets te veel in en dan moet er aan de andere poten ook wat gedaan worden, met alle kans dat je daarmee ook weer de fout in gaat...
Enfin, ik deed m'n best en het kan ermee door, maar helemaal feilloos lukte het niet (hoe doen anderen dat???).
Ben toch wel tevreden en het engeltje past prachtig bij onze kerststal in dezelfde tinten.
Klaar...
...maar nog niet uit-gemacraméed.
De dochter vond haar ook prachtig en dus ga ik aan de slag met een tweede exemplaar!.
